ബാല്യം (included)

                      ബാല്യം

മന്ദഹസിക്കവേ, നയനം ചിരിക്കുന്ന

സുന്ദരമാം ബാല്യകാലം

മോണകൾ കാട്ടിച്ചിരിച്ചുവെന്നാൽ മണി-

മുത്തുപൊഴിക്കുന്ന കാലം  

ഒന്നും രണ്ടും പോകേയവിടെതിരിഞ്ഞി-

രുന്നത്കയ്യാൽ തൂക്കും കാലം 

മുട്ടിലിഴയവേ കിട്ടുന്നതൊക്കെയും

പൊട്ടിക്കാൻ വെമ്പുന്ന കാലം

മാമുണ്ണുവാൻ നേരത്തെപ്പോഴുമമ്പിളി-

മാമനെക്കാണേണ്ട കാലം

മാതാമഹിയുടെ മടിയിൽത്തലവച്ച് 

ഐതിഹ്യങ്ങൾ കേൾക്കും കാലം

അച്ഛന്റെകൈവിരൽത്തുമ്പിലൂയലാടി 

പിച്ചനടന്നു പഠിക്കും കാലം

കൂത്താടിയോടും പശുക്കിടാവിൻ മുഖം

മുത്തുവാൻ വെമ്പിടും കാലം

ഉറക്കം നയനത്തിൽ നിന്നുമകറ്റുവാൻ 

ഉറക്കെക്കരയുന്ന കാലം

ഉണരവേയമ്മയെക്കണ്ടില്ലയെങ്കിലും

ഉറക്കെക്കരയുന്ന കാലം

ഉടുപ്പ് ധരിപ്പതനാവശ്യമാകയാൽ

ഉരിഞ്ഞെറിഞ്ഞീടുന്ന കാലം

കയ്യിൽക്കളിപ്പാട്ടമേതു കിട്ടിയാലും

വായിലാക്കീടുന്ന കാലം 

ബാലഭാവങ്ങളും വേഷങ്ങളുമതേ- 

പോലൊന്നുകൂടാടാൻ മോഹം 

 

 

അരി രുചിക്കും കരിവീരൻ ഞാൻ included)

അരി രുചിക്കും കരിവീരൻ ഞാൻ

അരി രുചിച്ചെന്ന പഴിചാരിയെന്റെ

കരചരണാദി കെട്ടി

പെരിയാറിന്റെയുൾവനങ്ങളിൽ കൊണ്ടു

കരുതലില്ലാതെ തള്ളി

അരിരുചിച്ചിട്ടു പശിയൊടുക്കുക 

പെരിയകുറ്റമാണെന്നോ?

ഒളിവെടി വച്ചു മയക്കിയല്ലയോ

തളച്ചതീയെന്നേ നിങ്ങൾ?

ഒരു തരംകെട്ട അനീതിയെന്നോടു

കരുതിചെയ്തില്ലേ നിങ്ങൾ

എനിക്കുതുല്യനാം, കുസൃതി കാട്ടുന്ന, 

പനസപ്രിയനെ പിടിച്ചോ? 

കുടുംബമായിഞാനിടുക്കിയിൽ വാഴേ

പിടിച്ചുകെട്ടിയതല്ലേ?

പരിചയമൊന്നും പെരിയാർ സങ്കേതേ

തരിമ്പുമേയെനിക്കില്ല

തനിയെയിങ്ങനെയലയുവാനായി

തുറന്നിവിടെ വിടാമോ?

കുടുംബത്തേക്കൂടി പിടികൂടിക്കൂടെ 

വിടുക മാന്യതയല്ലേ?

കരുതലാകുമായിരുന്നതെന്നതിൽ

തരിമ്പും സംശയമില്ല

കുടുംബവുമായിട്ടിവിടെ ഞാനപ്പോൾ

അടങ്ങിവാണിരുന്നേനെ

അടക്കിവഴുവാൻ ഒരുക്കമാണു ഞാൻ

കുടുംബത്തെക്കൂടി തന്നാൽ

തിരയുന്നുണ്ടാകാം എനിക്കായ്കുടുംബം 

പെരിയ ദുഃഖവുമായി

ഒരിക്കലും ചോരാ തരിമ്പുമെൻ വീര്യം

ഒരായിരം വെടി വെച്ചാൽ 

കുടുംബജീവിതം നയിച്ചിടും മർത്യൻ

കൊടുംചതിയല്ലോ ചെയ്തൂ 

സഹിക്കാനാവതില്ലെനിക്കൊട്ടുമിത്

സഹനമെൻ ശീലമല്ല

അടവികൾ താണ്ടാൻ എനിക്കില്ലയൊട്ടും 

മടിയെന്നതു മറന്നോ?

പൊടുന്നനെയൊരു പുലരിയിൽ ഞാനാ 

ഇടുക്കിയിൽ തിരിച്ചെത്തും

അതുവേണ്ടെന്നാലോകുടുംബത്തെക്കൂടിഅതിവേഗം ഇവിടാക്കൂ.

പനസ്സപ്രിയനെപ്പിടിച്ചില്ലെങ്കിലും

എനിക്കില്ലപ്പോൾപ്പരാതി!